İş, ticaret, eğitim, sağlık, kültür vb konularda merkez sayılan şehirlerin kalabalık insan topluluklarından oluştuğu konusunda halihazırda hemfikiriz. Nasıl tanımlanacağına ilişkin birbirinden farklı görüşler olsa da, sınırlarını ekonomik ve sosyal etkileşimlerin ve yoğunluklarının belirlediği, birbirine yakın coğrafi bölgeleri topyekûn şehir, metropol, megakent veya benzeri şekillerde adlandırırız.

 

Birleşmiş Milletler ( Dünya nüfusunun 54 ’ünün şehirlerde yaşadığını ve bu oranın yakın bir zamanda daha da artacağını söylüyor Önümüzdeki 10 yıl içerisinde yaklaşık olarak her 3 kişiden 2 ’si şehirde yaşıyor olacak Nüfusu 10 milyondan fazla olan 30 megakent’e 11 yeni megakent daha eklenecek ve bu megakentler dünya nüfusunun 10 ’una ev sahipliği yapacak Yaklaşık 15 milyon kişinin yaşadığı İstanbul da bu megakentlerden birisidir.

2000’li yalların başında 11 milyon nüfusa sahip olan İstanbul, 2018 yılı sonunda 15 067 724 ’e ulaşmıştır. TÜİK verilerine göre 2000 yılından bu yana ülkede nüfus artış 26 oranında gerçekleşmiş iken İstanbul için bu değer 36 olmuştur. Bu yıllarda İstanbul nüfusu Türkiye nüfusunun artış hızından 35 daha hızlı artmıştır Buna ek olarak İstanbul her yıl neredeyse nüfusu kadar da yabancı ziyaretçi ağırlamaktadır. Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü verilerine göre İstanbul kentleşme hızı ve kentsel nüfus yoğunluğu açısından benzer ekonomik büyüklüğe sahip iller arasında üst sıralarda yer almaktadır.

​

Sundukları fırsatların yanı sıra şehirler, bazı zorluklara ve karmaşıklıklara da neden olurlar. Şehir sakinlerinin yaşam kalitesi ile yakından ilgili olan ve geniş bir yelpazeye yayılan bu zorluklar ve karmaşıklıkların başlıcaları şehir trafiğindeki yoğunluk, hareketlilik kabiliyetindeki düşüş, erişilebilir alanların daralması, çevre kirliliği, enerji israfı, zaman kaybı vb şekillerde ifade
edilebilir. İnsanlar ve bölgeler arası etkileşimin çoğalmasından kaynaklanan hareketlilik ihtiyacı trafik yoğunluğuna ve sıkışıklıklara yol açmaktadır.

 

Araştırmalar şehirlerde çalışanların yaşamlarının 20 ’sinden fazlasını şehir içi ulaşım için harcadığını ortaya koyuyor Ulaşım için harcanan süre trafik akışında meydana gelen aksamalardan dolayı lüzumsuz artmakta, hem zaman hem de enerji kayıplarına neden olmaktadır. Bu durum özellikle megakentlerde daha çarpıcı bir şekilde ortaya çıkmaktadır.